Panoramica delle vette
Het hotel was geboekt, 5 dagen in Kötschach-Mauthen Oostenrijk. De heen- en terugweg gingen we lekker rustig aan doen en overnachten met de tent.
Spannend, want het was de eerste motorvakantie voor mijn vriendin naar de Alpen. Op de bank, was ik de omgeving aan het verkennen met behulp van Maps, Youtube en motorsites. Op Youtube zag ik een leuk weggetje met gravel i.p.v. asfalt op de hogere stukken, stijle afgronden, geen railing, maar een weergaloos uitzicht. Deze wil ze vast niet rijden, dacht ik. Toch voor de gein laten zien, met de vraag; ”wil jij dit weggetje ook rijden? Dan stop ik hem in de route”. Tot mijn verbazing zei ze “Ja, dat wil ik wel”. Dus zo gezegd zo gedaan. Omdat het haar eerste keer was, met de motor naar de Alpen, had ik de heenreis opbouwend ingedeeld, elke dag een stukje uitdagender. De eerste dag vanuit Nederland over de snelweg tot net voor Würzburg, en vanaf daar over de lokale slingerende wegen naar de eerste camping. De tweede dag hebben we een groot deel van de “Romantische Strasse” gereden en hebben we een camping genomen aan een meer net onder Munchen, met de bergen in het zicht. De derde dag de eerste echte bergen onder de Bridgestones, met als hoogte punten “Zillertaler Hohenstrasse” (smalle stijle weg die lang erg hoog blijft), Gerlospas, Felbertauerntunnel (was net weer open na een aardverschuiving) en de aankomst in het hotel. De vierde dag was ‘de dag’. Het dorp net uit en de Plöckenpas begint direct, met slecht asfalt. De afdaling in Italië gaat beter. Op naar de tweede uitdaging, de Monte Zoncolan, begint met een twee baans weg omhoog en verandert, ter hoogte van het skigebied in een enkelbaans weggetje omhoog. Daarna volgt een 20% afdaling, die erg voorzichtig genomen werd en met grote blijdschap beneden werd afgesloten. Op naar de Panoramica delle vette. In Ravascletto, het dorp waar hij begint eerst even koffie gedaan. Op naar de Panoramica delle vette! Hoe die ging is te zien op Youtube/bewo69
