Een mooie rit over 154 km rit gaat voor het grootste gedeelte door Drenthe met als thema het meisje van Yde om een bezoek te brengen aan het monument van haar waar ze is vermoord. Een heel indrukwekkend monument. Via internet informatie gezocht over het meisje van Yde. Na bijna tweeduizend jaar in het Drentse veen te hebben gelegen,werd in mei 1897 het lijk van het Meisje van Yde gevonden. Ze is een van de bekendste veenlijken uit het Nederlandse geschiedenis,ook vanwege halverwege de jaren negentig gemaakte reconstructie van het gezicht van het meisje. De twee arbeiders die het meisje in 1897 ontdekten, namen snel benen. Dat was ook wel zo slim, want de mannen waren illegaal turf aan het steken. Volgens sommige verhalen meenden de mannen dat ze op het lijk van een aap of duivel waren gestuit. Het nieuws over het veenlijk verspreidde zich echter snel. De burgemeester van het nabijgelegen Vries, bracht het Provinciaal Museum in Assen op de hoogte. Over de menselijke resten schreef hij onder meer: “…de huid is blauwachtig, het hoofd nog vrijwel in zijn geheel, alleen de rechterwang is geblesseerd … de mond open, waardoor de tanden zichtbaar zijn. Lang rosachtig haar aan de linkerkant van den schedel; rechts lijkt het hoofd wel gladgeschoren … Hals, schouders, bovenlichaam (alleen huid en beenderen natuurlijk) sluiten nog goed in elkaar; ook de armen zijn nog gedeeltelijk aanwezig. …Voorts … een voet, waarvan de nagels nog op de teenen aanwezig zijn; een hand, alle vingers compleet, de duim nog voorzien van nagel. Mede zijn nog opgevischt: een heupbeen, kniebeen en andere beenderen … De voet en hand zijn betrekkelijk klein en ook de beenderen niet grof, zoo dat ik hier haast aan eene vrouw zou moeten denken. Nevens de overblijfselen is gevonden: een … stuk bewerkte stof een doek of band die een paar malen om den hals was gewikkeld. Niet lang na de ontdekking werden de meeste lichaamsdelen van het meisje opgegraven, net als delen van haar mantel. Later bleek dat omwonenden de vindplaats ook al hadden bezocht. Bijna alle tanden van het Meisje van Yde waren door hen meegenomen en ook het haar van het meisje werd losgetrokken. Sommige mensen dachten dat het meisje het slachtoffer was van een nog maar net gepleegde moord, maar in werkelijkheid lag het Meisje van Yde dus al tweeduizend jaar in het veen. Ze stierf rond het begin van de jaartelling een gruwelijke dood. Het meisje werd gewurgd, zo bleek uit een wollen band met schuifknoop om haar nek. Getuige een snijwond boven haar linker sleutelbeen, werd het Meisje van Yde ook gestoken met een mes. Onderzoek toonde aan dat het meisje zestien was toen ze (ergens tussen 54 v.Chr. en 128 n.Chr.) overleed.Waarom het meisje om het leven werd gebracht is zoveel jaren later uiteraard moeilijk echt vast te stellen. Doordat ze werd gevonden bij een vennetje in het veen vermoeden archeologen wel dat het Meisje van Yde werd geofferd. Vennetjes, maar ook moesassen, in het veen werden rond het begin van de jaartelling namelijk vaak beschouwd als heilige plaatsen die als toegangspoort tot de geestenwereld dienden. Ook het feit dat het meisje aan een kant werd kaalgeschoren kan wijzen op een (zoen)offer. Mogelijk had het meisje iets afkeurenswaardig gedaan en moest ze daarom sterven en aan de goden geofferd worden. Onderzoek heeft aangetoond dat het meisje een afwijking aan haar ruggenwervels had. Hierdoor liep ze vermoedelijk mank. Het kan ook zijn dat ze vanwege deze afwijking uit de gemeenschap werd verstoren.